şaftalı — is. <fars.> Qabığı hovlu, sarıqırmızı rəngli, iritumlu, şirəli meyvə. Şaftalı gəlməmiş tabağı gəldi. (Məsəl). Şaftalı, ərik və tut ağacları baş başa verərək günün qabağını çətir kimi tutur, yaşıl otların, tər yoncanın üzərinə sərin kölgə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hulu — is. bot. Üzü xovlu iri şaftalı növü; sarı şaftalı. <Piri baba:> Qızım, daha bəsdir, düş gedək bir qədər armud, üzüm və hulu yığaq. S. S. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şaftalılıq — is. Şaftalı ağacları əkilmiş yer, şaftalı bağı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
шептала — сушеные персики и абрикосы из Азии , шаптала – то же (Преобр.). Заимств. через тур. šäftaly персик , кыпч. šаftаlу, азерб., крым. тат. šäftäli (Радлов 4, 990, 1019) из перс. šäftālū; см. Мi. ТЕl. 2, 164; Nachtr. 2, 185; Локоч 139; Преобр., Труды… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
ağkərdi — (Gəncə) şaftalı növü … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
alana — (Ordubad) içərisi şəkər və qozla doldurularaq qurudulmuş şaftalı və ya armud. – Yolda yemək üçün bir güvrənkə alana aldım … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
alanayı — (Ordubad) şaftalı növü adı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bəlgə — I (Gəncə, Kəlbəcər, Kürdəmir, Oğuz, Ordubad, Şəmkir, Zəngilan) bax bəliyə. – Qıza bəlgə aparallar (Oğuz); – Bizim kətdə bəlgəsiz qız verməzdər (Zəngilan); – Bu axşam Zeynava bəlgə aparajaxlar (Şəmkir) II (Salyan) bəhanə ◊ Bəlgə gətirmək (Salyan)… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dəyirdək — (Naxçıvan) çəyirdək. – Bi var gilas dəyirdəsi, bi də var şaftalı dəyirdəyi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
güşdi — (Ordubad) şaftalı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hulu — I (Bakı) şaftalı növü II (Cəlilabad) cır armud növü … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti